بسم الله الرحمن الرحیم

خلاصه شب سوم، 22 شهریور1400

شباهت‌های حضرت اباعبدالله (علیه السلام) و حضرت صاحب (ارواحنا فداه) از جهت شرایط پیرامونی:

1- در خطر قرار قرار گرفتن دین

2- دشواری حفظ دین و ضرورت استقامت

در زمان اباعبدالله (علیه السلام) به دلیل کشورگشایی خلفا و ثروت قابل توجهی که وارد شد، مردم از سختی زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) به یک‌باره وارد آسانی و راحتی آن‌چنانی شدند و همین امر سبب بروز ویژگی دنیاطلبی در آن‌ها شد؛ تا آن‌جا که حضرت اباعبدالله (علیه السلام) می‌فرمایند: «مردم بنده دنیایند و دین چیزی است که بر زبان‌شان می‌چرخد و تا وقتی زندگی‌های‌شان به خوبی می‌گذرد، دم از دین می‌زنند. پس هرگاه با بلا آزموده شوند، دین‌داران اندک می‌شوند.»
در مورد دشواری حفظ دین در زمان امام زمان (ارواحنا فداه) نیز اشاره می‌کنیم به این حدیث از امام صادق (علیه السلام) که می‌فرمایند: «همانا صاحب الامر را غيبتى است که هر كسی در آن زمان دينش را نگه دارد مانند كسى است كه درخت خار قتاد را با دست بتراشد.» سپس فرمودند: «حال كدام يك از شما می‌تواند خار آن درخت را با دستش نگه دارد؟»
سپس فرمودند: «همانا صاحب الامر را غيبتى است. هر بنده‌‌ای بايد در آن دوران از خدا پروا كند و به دين خود چنگ زند.» وظیفه ما در این دوران انجام واجبات و ترک محرمات است.

3- شفافیت مرز حق و باطل و عدم امکان حرکت در وسط

بین حق و باطل حالت سومی وجود ندارد و هرکس با حق نباشد باطل است. ما در ادبیات دین چیزی به نام اعتدال نداریم. امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند ایام غیبت امام زمان (ارواحنا فداه) آن‌قدر امتداد می‌یابد تا حق خالص می‌شود و ایمان از کدر بودن و ابهام خارج شود با روی گردانی هر که در او خباثتی هست.

4- توسل به دین برای دشمنی با امام (علیه السلام)

وقتی می‌خواستند در برابر حضرت اباعبدالله (علیه السلام) بایستند، می‌گفتند پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایتی دارد مبنی بر این‌که هر کسی خواست در امت من اختلاف ایجاد کند با او با شمشیر برخورد کنید. این‌ها حضرت اباعبدالله (علیه السلام) را به عنوان مصداق این روایت معرفی می‌کردند و با نقاب دین با اباعبدالله (علیه السلام) مقابله کردند. در مورد تقابل مردم با امام زمان (ارواحنا فداه) هم همین امر وجود دارد و طبق روایت افرادی که می‌خواهند در مقابل امام زمان بایستند، بر اساس تأویل غلطی که از قرآن می‌کنند این کار را انجام می‌دهند.

5- تلاش دشمن برای ایجاد شبهه در آن قبل قیام ایشان

زمانی که حضرت اباعبدالله (علیه السلام) می‌خواهند به سمت کوفه حرکت کنند، بنی‌امیه یک فضای تبلیغی سه ضلعی بر علیه امام (علیه السلام) ایجاد می‌کند:

1. به جهت اعتقادی: این اعتقاد را در بین مردم جا انداختند که همه اتفاقات جبر و خواست خداست.

2. به جهت اجتماعی: حضرت اباعبدالله (علیه السلام) را در اذهان مخل نظم جا انداختند.

3. به جهت سیاسی: حضرت اباعبدالله (علیه السلام) را آشوب‌گر و قدرت‌طلب جا انداختند.

در زمان حضرت صاحب ارواحنا فداه نیز به سه نمونه از تلاش دشمن در این زمینه اشاره می‌کنیم:

1_ مدعیان مهدویت.

2_ مدعیان ارتباط با امام زمان (ارواحنا فداه)

قاعده این است که
هر که را اسرار حق آموختند مهر کردند و دهانش دوختند
علمایی هم که با امام زمان (ارواحنا فداه) ارتباط داشتند، همه بعد از وفات‌شان آشکار شد و یا در زمان حیات به شاگردان خاص‌شان گفتند که آن شاگردان مسیر تربیتی مورد نظر را طی کنند.

3_ تطبیق علائم
علائمی که در روایات آمده را باید گفت ولی گرفتاری آن زمان ایجاد می‌شود که علامات را با مصادیق تطبیق می‌دهند. خیلی وقت‌ها این مسئله حربه دشمن است تا از این طریق امید واهی درست کنند، بعد با از بین رفتن موضوع تطبیق افراد ناامید شوند و در اعتقادشان خدشه ایجاد شود.