سلام علیکم

سوالی در ضمن آیه 42 سوره مبارکه یوسف داشتم :
در یکی از دروس دانشگاه، استاد بنده چنین تفسیری از علت طولانی شدن زمان زندان حضرت یوسف (ع) دارند :

_هرچند که حضرت یوسف (ع) با وسیله قرار دادن دوست زندانی خود برای احقاق حقش مرتکب گناهی نشد اما به علت توسل جستن به فردی که مقام پایین تری از خود یوسف(ع) داشت دچار ترک اولیٰ شد (مثلا اگر متوسل به ائمه می شدند اشکالی نداشت).
خداوند نیز برای عقوبت یوسف (ع)، به علت همین ترک اولیٰ، باعث شد که دوست یوسف به واسطه وسوسه شیطان موضوع را فراموش کرده و یوسف (ع) مدت بیشتری را به عنوان عقوبت این عمل در زندان بماند.

آیا چنین ادعایی درباره این موضوع درست است؟
در واقع این وسوسه شیطان، خواست خداوند برای عقوبت یوسف(ع) بوده؟

سلام علیکم

استاد در پاسخ به سؤال شما فرمودند:

قطعا پاسخ دقیقی نیست. کسی که در زندان است اولی است که از او کمک خواسته شود. اهل بیت که هم بند حضرت نبودند و زمینه درخواست از ایشان وجود نداشت.

بر اساس عقل و نقل ما از وسائل استفاده می کنیم. اما کجا انسان از اینکه از پایین تر از خود کمک بگیرد منع شده؟ در زندگی روزمره و در طول روز ما دائما ممکن است این کار را انجام دهیم.

حضرت یک امر معنوی را درخواست نکردند، موضوع مهمی نبود. ایشان بر مبنای عقل خواسته خود را مطرح کردند.

چنین موضوعی صحیح نیست.

با آرزوی عاقبت بخیری