اطلاق يا تقييد حريم خصوصي و الزامات تحديد يا نقض آن

فصلنامه دانش انتظامي- سال شانزدهم- شماره اول- تابستان 1392

چکیده:

اهميت بحث حریم خصوصي و سابقۀ آن به اندازۀ عمر بشر و همزمان با هبوط بشر از بهشت به زمين است، در عين حال یکي از سؤالاتي که عمري نزدیک به اصل حق حریم خصوصي دارد، اطلاق یا تقييد آن است که با توجه به زندگي اجتماعي افراد بشر روز به روز بر اهميت آن افزوده شده و نظرات متعددي در پاسخ به آن ابراز شد است. در نظام حقوقي جمهوري اسلامي ایران از طرفي حق حریم خصوصي با ابتناء بر مباني و منابعي همچون عقل، قرآن، سنت، فقه و قوانين موضوعه داراي پایه هاي بسيار محکم و غيرقابل انکار است و مجازات های دنيوي و اخروي متعددي براي تضمين رعایت آن در نظر گرفته شد است؛ اما از طرف دیگر ضرورت هاي غيرقابل انکاري در مقام تلاقي این حق با حقوق عمومي یا حوزه ی عمومي جدا از دولت، مقنن و مجري قانون را وادار به نقض یا تحدید این حق مي کند که به سادگي قاب چشم پوشي نيست.

منابع پيش گفته مانند قرآن، عقل ، سنت، فقه و قاوانين موضوعه در عين احترام به حق حریم خصوصي، این حق را در مواردي قاب تحدید یا نقض دانسته اند و به صراحت به عدم اطلاق آن اشار کرده اند. در عين حال توجه به این نکته الزامي است که نقض یا تحدید حق حریم خصوصی پس از امکان نداشتن جمع بين این حق و حوزه هاي حقوق عمومي و حوزۀ عمومي جدا از دولت مقدور مي شود و در عين حال باید کاملاً صریح و شفاف بوده و در مورد آن به قدر متيقن اکتفاء کرده و از تسري آن به حوزه اي مشابه خودداري کرد.

دریافت مقاله